Vertrek, vliegreis en aankomst
Door: Laura Lutjes
Blijf op de hoogte en volg Laura
01 Februari 2014 | Indonesië, Kuta
Goedenavond (goedemorgen, -middag?) familie en vrienden!
Bij deze mijn eerste reisverslag over mijn studiereis naar Bali! Ook al is dit de eerste dag dat ik hier zit, ik heb het idee dat ik al genoeg te vertellen heb.
Donderdag 30 januari zijn we rond 14.30 uur vertrokken richting Schiphol, waar Henrike en co ook heen zou komen. Na eventjes wat gedronken te hebben met de familie was het tijd om afscheid te nemen. Nou heb ik mij de hele tijd groot gehouden, maar toen het moment van afscheid nemen daar was heb ik toch even een traantje weg gepinkt. Het is maar voor 2,5 maand, maar gezien het feit dat ik nog nooit zo lang van huis ben geweest viel het voor mij niet mee.
(Papa, Mama, Nick, Carlien, Lammy, Albert en Oma: dankjewel dat jullie mee waren naar Schiphol! Erg fijn om de familie bij me te hebben!)
Eenmaal door de douane werd ik langzaam weer de oude, en was het tijd om naar de gate te lopen en te boarden. Nou heb ik nog niet zo vaak gevlogen, en voor degene die dit wel vaker hebben gedaan (lange vliegreizen) zal dit onnozel klinken, maar ik was helemaal onder de indruk van onze vlucht!
Toen we instapten lag er voor iedereen een dekentjes, kussentje en een flesje water klaar. Nou was ik hier nog niet zo van onder de indruk, maar dat begon al snel. Toen we nog maar net opgestegen waren kwamen de stewardessen langs met koptelefoons en tasjes. Nieuwsgierig dat we zijn hebben we die tasjes meteen open getrokken om te kijken wat er in zat: pantoffeltjes en een tandenborstel setje. Een beetje giechelend en niet wetende wat we met de situatie aan moesten keken we elkaar aan. Nadat we zagen dat alle Koreanen om ons heen meteen die slofjes aantrokken, besloten wij dat ook maar te doen.
Met onze voetjes in de pantoffeltjes en de tandenborstel opgeborgen voor later, lieten wij onze stoelen naar achteren zakken en lieten we het maar op ons afkomen. Niet lang na het uitdelen van de pantoffels zagen wij de stewardessen alweer rijden met het karretje en wij wreven in onze handjes uit nieuwsgierigheid naar wat er komen zou. Ik zat aan het gangpad dus ik had mijn hoofd al even uitgestoken om te kijken wat ons te wachten stond: zakjes pinda's! Nou, zoals ik thuis dan wel eens zeg: 'da lust mij wel!'.
Na de pinda's volgde nog schoonmaakdoekjes, drinken en een heeeerlijke vliegtuigmaaltijd die gewoon geserveerd werd met mes en vork! Ik kon mijn geluk niet op. Na de lekkernijen, de maaltijd en een filmpje te hebben gekeken vonden wij het wel tijd voor een dutje. Slaapmasker op, oordopjes in, kussentje in de nek en klaar waren we! Toen ik niet meteen in slaap kon komen besloot ik mijn oordopjes nog even uit te doen maar die gingen ook al snel weer in, aangezien er een man op de rij in het midden, uitgespreid over 4 stoelen, lekker lag te snurken.
We hebben iets van 4 uurtjes slaap kunnen pakken en toen waren we weer wakker. Eventjes gewacht en toen werd het ontbijt geserveerd, wat ook prima te doen was: een koffiebroodje, een croissantje, jam, boter, wat fruit, een yoghurtje, een glaasje water en een kopje thee (of koffie). Niet verkeerd dus!
Na het ontbijt was het wachten tot we zouden landen in Zuid Korea, waar we 3 uur moesten wachten op onze volgende vlucht. De eerste vlucht is heel goed bevallen en gelukkig hebben we vrijwel geen last gehad van turbulentie. Eenmaal aangekomen in Zuid Korea sprak een Nederlands meisje ons aan, die tijdens de vliegreis de hele tijd voor ons had gezeten. Nou kwam ons ter gehore dat er gratis douches zouden zijn op het vliegveld en dat hoef je Henrike geen twee keer te vertellen. We hebben ergens wat gedronken en toen vond mevrouw het wel tijd om de douches op te zoeken. Ik was nogal huiverig wat voor soort douche het zou zijn dus besloot Henrike de testpersoon te laten zijn. Ik ben verderop gaan zitten om een paar filmpjes op mijn laptop te kijken en het duurde niet al te lang voor er een fris en fruitige Henrike achter me stond. De douche was heel goed bevallen, dus voor mij staat die op de planning voor de terugreis, aangezien we dan ongeveer 5 uur moeten wachten in Zuid Korea.
De tijd was om dus op zoek naar onze gate om wederom te boarden. Er stond ons nog een vlucht wachten van 8 uur, dus dat was ook niet niks. Deze vlucht was wederom inclusief diner, want we vlogen van 18.00 tot 00.00 (8 uur, ivm tijdsverschil). Dit keer smaakte het me niet zo goed en we hebben heel veel last gehad van turbulentie. Kotsmisselijk en helemaal verreist was ik dolgelukkig toen wij voet op Indonesische bodem zetten.
Een man en vrouw stonden op ons te wachten met een Stenden bordje, dus wij gingen we maar van uit dat ze op ons stonden te wachten (er was ons verteld dat ze Stenden kleding aan zouden hebben en dat we ze makkelijk zouden herkennen, maar dit was niet zo dus een beetje angstig stapten wij bij ze in de auto). Deze beste man had het niet zo op de verkeersregeltjes maar het maakte ons niet zoveel uit, het was rustig op de weg en wij waren des te sneller bij ons hotel!
Na een halfuurtje in de auto gezeten te hebben kwamen wij aan bij ons hotel, en wij werden door twee mannen naar onze kamer begeleid. En die kamer is niet niks voor studenten kan ik je vertellen! Grote comfortabele bedden, een televisie van redelijk formaat, een balkon, een stortdouche/watervaldouche (hoe je het maar wil noemen), minibar en een airco die prima werkt. Wij zijn zeer content met onze situatie op dit moment!
Even douchen en omkleden en toen hebben wij gekeken wie er nog bij het zwembad zat (want we hoorden daar geluid vandaan komen). Dit bleken ook studenten van Stenden te zijn dus wij hebben nog even gezellig een drankje gedronken en rond 4.00 uur was het tijd om onze kamer op te zoeken (misschien niet heel verstandig dat we nog naar het zwembad waren gegaan).
Toen wij in het hotel aankwamen werd ons medegedeeld dat wij om 10.00 uur de volgende ochtend een korte briefing zouden hebben over wat wij eventueel konden doen dit weekend en wat ons aankomende maandag te wachten staat. Na deze briefing, 10.30 uur gingen Henrike en ik weer even naar onze hotelkamer om de oogjes nog eventjes te sluiten maar dit werd iets langer dan gepland. 'Hoe laat denk je dat het is?' zei Henrike. Ik had geen idee van tijd, maar blijkbaar was het inmiddels rond 17.00 uur. Wij hadden de hele middag geslapen en vonden dat het toen ook niet zoveel meer uitmaakte, dus de oogjes gingen nog eventjes dicht. De wekker stond op 18.30 en toen deze afging zijn we eventjes onder de douche gesprongen en daarna zijn we naar de, jawel, de McDonalds geweest. Aangezien dit onze eerste avond hier was en we nog steeds met z'n tweetjes zijn, kozen wij voor de veilige optie (de McDonalds is 1 à 2 minuten lopen vanaf ons hotel). Als wij de stad in zouden willen moeten wij een taxi regelen en dat zagen we allebei nog niet zo zitten.
Ons McDonalds bezoekje was niet zo'n heel groot succes, althans, niet voor mij. Henrike had haar bestelling gedaan en kon gewoon betalen en daarna was ik aan de beurt. Ik had een Big Mac, medium fries en medium Fruit Tea besteld, maar de niet-engels-sprekende man achter de balie serveerde mij een Big Mac, medium fries, large fries en een medium Cola. Nou besloot ik er maar gewoon in mee te gaan omdat ik het de moeite niet waard vond om uit proberen te leggen dat de bestelling niet klopt. Tot overmaat van ramp werkte mijn creditcard ook niet. Ik heb hem in Korea ook gebruikt, dus het zou moeten kunnen maar dit was dus niet het geval. Henrike heeft voor mij betaald en ik neem zo snel mogelijk wel even contact op met de ING.
Nu liggen wij de hele avond al lekker uit te buiken op bed, op onze hotelkamer. Misschien pakken we zo nog eventjes een drankje uit de minibar, want met die prijzen hier kan dat gewoon haha.
Voor nu lijkt me dit wel genoeg informatie; ik probeer jullie wekelijks op de hoogte te houden en ik zal ook wat fotootjes met jullie delen zodra ik die gemaakt hebt.
Tot horens lieve familieleden en vrienden, en veel liefs vanuit het warme Indonesië!
Bij deze mijn eerste reisverslag over mijn studiereis naar Bali! Ook al is dit de eerste dag dat ik hier zit, ik heb het idee dat ik al genoeg te vertellen heb.
Donderdag 30 januari zijn we rond 14.30 uur vertrokken richting Schiphol, waar Henrike en co ook heen zou komen. Na eventjes wat gedronken te hebben met de familie was het tijd om afscheid te nemen. Nou heb ik mij de hele tijd groot gehouden, maar toen het moment van afscheid nemen daar was heb ik toch even een traantje weg gepinkt. Het is maar voor 2,5 maand, maar gezien het feit dat ik nog nooit zo lang van huis ben geweest viel het voor mij niet mee.
(Papa, Mama, Nick, Carlien, Lammy, Albert en Oma: dankjewel dat jullie mee waren naar Schiphol! Erg fijn om de familie bij me te hebben!)
Eenmaal door de douane werd ik langzaam weer de oude, en was het tijd om naar de gate te lopen en te boarden. Nou heb ik nog niet zo vaak gevlogen, en voor degene die dit wel vaker hebben gedaan (lange vliegreizen) zal dit onnozel klinken, maar ik was helemaal onder de indruk van onze vlucht!
Toen we instapten lag er voor iedereen een dekentjes, kussentje en een flesje water klaar. Nou was ik hier nog niet zo van onder de indruk, maar dat begon al snel. Toen we nog maar net opgestegen waren kwamen de stewardessen langs met koptelefoons en tasjes. Nieuwsgierig dat we zijn hebben we die tasjes meteen open getrokken om te kijken wat er in zat: pantoffeltjes en een tandenborstel setje. Een beetje giechelend en niet wetende wat we met de situatie aan moesten keken we elkaar aan. Nadat we zagen dat alle Koreanen om ons heen meteen die slofjes aantrokken, besloten wij dat ook maar te doen.
Met onze voetjes in de pantoffeltjes en de tandenborstel opgeborgen voor later, lieten wij onze stoelen naar achteren zakken en lieten we het maar op ons afkomen. Niet lang na het uitdelen van de pantoffels zagen wij de stewardessen alweer rijden met het karretje en wij wreven in onze handjes uit nieuwsgierigheid naar wat er komen zou. Ik zat aan het gangpad dus ik had mijn hoofd al even uitgestoken om te kijken wat ons te wachten stond: zakjes pinda's! Nou, zoals ik thuis dan wel eens zeg: 'da lust mij wel!'.
Na de pinda's volgde nog schoonmaakdoekjes, drinken en een heeeerlijke vliegtuigmaaltijd die gewoon geserveerd werd met mes en vork! Ik kon mijn geluk niet op. Na de lekkernijen, de maaltijd en een filmpje te hebben gekeken vonden wij het wel tijd voor een dutje. Slaapmasker op, oordopjes in, kussentje in de nek en klaar waren we! Toen ik niet meteen in slaap kon komen besloot ik mijn oordopjes nog even uit te doen maar die gingen ook al snel weer in, aangezien er een man op de rij in het midden, uitgespreid over 4 stoelen, lekker lag te snurken.
We hebben iets van 4 uurtjes slaap kunnen pakken en toen waren we weer wakker. Eventjes gewacht en toen werd het ontbijt geserveerd, wat ook prima te doen was: een koffiebroodje, een croissantje, jam, boter, wat fruit, een yoghurtje, een glaasje water en een kopje thee (of koffie). Niet verkeerd dus!
Na het ontbijt was het wachten tot we zouden landen in Zuid Korea, waar we 3 uur moesten wachten op onze volgende vlucht. De eerste vlucht is heel goed bevallen en gelukkig hebben we vrijwel geen last gehad van turbulentie. Eenmaal aangekomen in Zuid Korea sprak een Nederlands meisje ons aan, die tijdens de vliegreis de hele tijd voor ons had gezeten. Nou kwam ons ter gehore dat er gratis douches zouden zijn op het vliegveld en dat hoef je Henrike geen twee keer te vertellen. We hebben ergens wat gedronken en toen vond mevrouw het wel tijd om de douches op te zoeken. Ik was nogal huiverig wat voor soort douche het zou zijn dus besloot Henrike de testpersoon te laten zijn. Ik ben verderop gaan zitten om een paar filmpjes op mijn laptop te kijken en het duurde niet al te lang voor er een fris en fruitige Henrike achter me stond. De douche was heel goed bevallen, dus voor mij staat die op de planning voor de terugreis, aangezien we dan ongeveer 5 uur moeten wachten in Zuid Korea.
De tijd was om dus op zoek naar onze gate om wederom te boarden. Er stond ons nog een vlucht wachten van 8 uur, dus dat was ook niet niks. Deze vlucht was wederom inclusief diner, want we vlogen van 18.00 tot 00.00 (8 uur, ivm tijdsverschil). Dit keer smaakte het me niet zo goed en we hebben heel veel last gehad van turbulentie. Kotsmisselijk en helemaal verreist was ik dolgelukkig toen wij voet op Indonesische bodem zetten.
Een man en vrouw stonden op ons te wachten met een Stenden bordje, dus wij gingen we maar van uit dat ze op ons stonden te wachten (er was ons verteld dat ze Stenden kleding aan zouden hebben en dat we ze makkelijk zouden herkennen, maar dit was niet zo dus een beetje angstig stapten wij bij ze in de auto). Deze beste man had het niet zo op de verkeersregeltjes maar het maakte ons niet zoveel uit, het was rustig op de weg en wij waren des te sneller bij ons hotel!
Na een halfuurtje in de auto gezeten te hebben kwamen wij aan bij ons hotel, en wij werden door twee mannen naar onze kamer begeleid. En die kamer is niet niks voor studenten kan ik je vertellen! Grote comfortabele bedden, een televisie van redelijk formaat, een balkon, een stortdouche/watervaldouche (hoe je het maar wil noemen), minibar en een airco die prima werkt. Wij zijn zeer content met onze situatie op dit moment!
Even douchen en omkleden en toen hebben wij gekeken wie er nog bij het zwembad zat (want we hoorden daar geluid vandaan komen). Dit bleken ook studenten van Stenden te zijn dus wij hebben nog even gezellig een drankje gedronken en rond 4.00 uur was het tijd om onze kamer op te zoeken (misschien niet heel verstandig dat we nog naar het zwembad waren gegaan).
Toen wij in het hotel aankwamen werd ons medegedeeld dat wij om 10.00 uur de volgende ochtend een korte briefing zouden hebben over wat wij eventueel konden doen dit weekend en wat ons aankomende maandag te wachten staat. Na deze briefing, 10.30 uur gingen Henrike en ik weer even naar onze hotelkamer om de oogjes nog eventjes te sluiten maar dit werd iets langer dan gepland. 'Hoe laat denk je dat het is?' zei Henrike. Ik had geen idee van tijd, maar blijkbaar was het inmiddels rond 17.00 uur. Wij hadden de hele middag geslapen en vonden dat het toen ook niet zoveel meer uitmaakte, dus de oogjes gingen nog eventjes dicht. De wekker stond op 18.30 en toen deze afging zijn we eventjes onder de douche gesprongen en daarna zijn we naar de, jawel, de McDonalds geweest. Aangezien dit onze eerste avond hier was en we nog steeds met z'n tweetjes zijn, kozen wij voor de veilige optie (de McDonalds is 1 à 2 minuten lopen vanaf ons hotel). Als wij de stad in zouden willen moeten wij een taxi regelen en dat zagen we allebei nog niet zo zitten.
Ons McDonalds bezoekje was niet zo'n heel groot succes, althans, niet voor mij. Henrike had haar bestelling gedaan en kon gewoon betalen en daarna was ik aan de beurt. Ik had een Big Mac, medium fries en medium Fruit Tea besteld, maar de niet-engels-sprekende man achter de balie serveerde mij een Big Mac, medium fries, large fries en een medium Cola. Nou besloot ik er maar gewoon in mee te gaan omdat ik het de moeite niet waard vond om uit proberen te leggen dat de bestelling niet klopt. Tot overmaat van ramp werkte mijn creditcard ook niet. Ik heb hem in Korea ook gebruikt, dus het zou moeten kunnen maar dit was dus niet het geval. Henrike heeft voor mij betaald en ik neem zo snel mogelijk wel even contact op met de ING.
Nu liggen wij de hele avond al lekker uit te buiken op bed, op onze hotelkamer. Misschien pakken we zo nog eventjes een drankje uit de minibar, want met die prijzen hier kan dat gewoon haha.
Voor nu lijkt me dit wel genoeg informatie; ik probeer jullie wekelijks op de hoogte te houden en ik zal ook wat fotootjes met jullie delen zodra ik die gemaakt hebt.
Tot horens lieve familieleden en vrienden, en veel liefs vanuit het warme Indonesië!
-
01 Februari 2014 - 17:57
Bert & Carlien:
Leuk verhaal/verslag Lau, leuk om te lezen en zo op de hoogte te blijven!
Heel veel succes & plezier! Ps mss tip om spul bij supermarkt te halen en dat in minibar zetten.... -
01 Februari 2014 - 18:03
Laura Lutjes:
Ja, zodra we bij een supermarkt komen gaan we even kijken wat we mee kunnen nemen! Het is een MINIbar he, past niet al te veel in haha -
01 Februari 2014 - 18:19
Gerda De Vries:
He Laura, wat leuk dat je een reisverslag bij houdt. Ik wist niet dat je op studiereis ging, maar wat een onderneming zeg.... Ik lees de volgende verslagen ook graag en wens je heel veel plezier in het verre Balie!!!Groetjes en liefs van Gerda en de rest van de Vriesjes! -
01 Februari 2014 - 18:27
Laura Lutjes:
Het is inderdaad een hele onderneming haha! Dankjewel en groetjes en liefs terug aan de hele familie! -
01 Februari 2014 - 21:52
Bert & Carlien:
dan 'moet'je wat nu in de minibar staat eruit halen.....ha ha ha hoop dat jullie een goede nachtrust hebben en straks fijn in het ritme van Bali zitten! Dikke smok xxx -
03 Februari 2014 - 15:41
ALBERT EN LAMMY:
hoi laura wat een leuk verslag.we hopen dat je het super leuk hebt daar.
de miniibar alweer leeg haha.succes op school .Ben heel benieuwd als je een leuke klas hebt.
nou meissie geniet ervan en we horen wel weer.liefs en dikke kus ab en lammy. -
03 Februari 2014 - 16:09
Carolien Prins:
Hoi Laura, mooi dat de reis goed gegaan is. Leuk je verslag, maar 1x per week? Mag wel wat vaker hoor, je beleeft vast genoeg! Heel veel succes op school maar vooral heel veel plezier daar! Groetjes van de buurtjes Prins. -
03 Februari 2014 - 17:09
Laura Lutjes:
Albert en Lammy: tot nu toe is het erg leuk hier! minibar wordt elke dag bijgevuld haha, daar hoeven we ons geen zorgen om te maken. Ik ken een paar mensen uit mijn klas, zie deze week vanzelf wel wie er nog meer in zitten! dikke kus terug
Carolien: haha ja ik twijfel zelf ook of ik meer verslagen moet schrijven want we beleven hier inderdaad genoeg! Maar ik wil jullie ook niet lastig vallen met te veel verslagen hoor haha. Dankjewel en groetjes terug aan de hele familie! -
05 Februari 2014 - 14:09
LAMMY:
Hallo laura,leuk om wat te horen.
Dat is wel een fijn gevoel dat je een paar klasgenoten kent.
Hier is alles goed.Zit nu gezellig met je moeder op kantoor.
Hoe is het met het weer dan veel regen of valt het mee?
laura heel veel plezier daar en geniet ervan.kussie ons en ook van demsey. -
05 Februari 2014 - 14:47
John Lutjes:
Hoi Laura! Met heel veel plezier je verslag gelezen & kijk dan ook uit naar je volgende! Bij deze heel veel studie-en vrijetijdsplezier gewenst!!! X -
05 Februari 2014 - 15:53
Laura Lutjes:
He John leuk van je te horen! Heb de tweede er net op gezet! Dankjewel xxx -
06 Februari 2014 - 21:57
Latoya:
He meissie!
Wat leuk allemaal, wat kun je het mooi omschrijven en vooral erg leuk om te lezen!
Heel veel pleziet en geniet van alle mooie dingen!
Veel liefs xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
